Przejdź do zawartości

Sikora żółtobrzucha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sikora żółtobrzucha
Pardaliparus venustulus[1]
(Swinhoe, 1870)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

sikory

Rodzaj

Pardaliparus

Gatunek

sikora żółtobrzucha

Synonimy
  • Parus venustulus Swinhoe, 1870[2]
  • Periparus venustulus (Swinhoe, 1870)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko poza sezonem lęgowym

Sikora żółtobrzucha[4] (Pardaliparus venustulus) – gatunek niewielkiego ptaka z rodziny sikor (Paridae), zamieszkujący wschodnie i centralne Chiny. Zalatuje do Korei[2]. Dość liczny na swoim obszarze występowania, w okresie niegodowym często widziany w dużych wielogatunkowych stadach ptaków. W większości osiadły, część populacji poza sezonem lęgowym przemieszcza się na niższe wysokości[2]. Nie jest zagrożony.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek monotypowy[2][5]. Przez niektórych autorów umieszczany jest w rodzaju Periparus[1][6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny
Różnice w ubarwieniu są widoczne pomiędzy płciami, jak i pomiędzy dorosłymi i niedojrzałymi ptakami. Samce mają czarne głowy z białymi policzkami i białą plamą na czubku głowy, jaskrawożółte pierś i podbrzusze. Wierzch ciała, skrzydła i charakterystycznie krótki ogon są czarnoniebieskie z białymi szlaczkami. Ubarwienie u samców jest bardziej jaskrawe w okresie godowym przypadającym na wiosnę. Głowy samic są zielonożółte z białymi policzkami. Wierzch ciała, skrzydła i charakterystycznie krótki ogon samice też mają koloru zielonożółtego z jaśniejszymi szlaczkami. Pierś i podbrzusze są żółtozielone.
Rozmiary
długość ciała 10–11 cm[2]
Masa ciała
9–12,5 g[2]

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Lasy wyżynne i górskie. Zamieszkuje także okolice ludzkich osiedli, jeśli dostępne są drzewa potrzebne do gnieżdżenia się.

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

W większość owady i ich larwy, czasem owoce. Robi zapasy żywności.

Gniazdo
Gnieździ się w naturalnych wgłębieniach w drzewach.
Jaja i wysiadywanie
Samica składa od pięciu do siedmiu jaj w maju lub czerwcu. Jaja wysiaduje około 12 dni.
Pisklęta
Młode opuszczają gniazdo po 16–17 dniach.

Status

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN sikora żółtobrzucha klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy ze względu na postępujące niszczenie siedlisk[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Periparus venustulus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-09-27] (ang.).
  2. a b c d e f Gosler, A. & Clement, P.: Yellow-bellied Tit (Pardaliparus venustulus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-25].
  3. a b Pardaliparus venustulus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-15].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
  6. Clements i inni, The eBird/Clements Checklist of Birds of the World: v2021 [online], 2021 [dostęp 2021-12-15].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]